.
Wat zijn groeiregulatoren en hoe beïnvloeden ze je wiet?
Blowers worden zich steeds meer bewust van de impact die chemische residuen op wiet hebben. Hier gaan we dieper in op plantengroeiregulatoren en hun effect op de mens, de aarde en wiettoppen zelf. Doe je er goed aan om je wiet met groeiregulatoren te behandelen?
Inhoud:
Plantengroeiregulatoren zijn chemische producten die gebruikt worden om de ontwikkeling van planten en opbrengsten te stimuleren. Ze beïnvloeden daarbij plantenhormonen om processen te versnellen die de groei bevorderen. Andere processen, die de groei verhinderen of tegenwerken, worden juist afgeremd. Het is echter ook bekend dat deze moleculen schadelijk zijn voor het milieu en mogelijk voor de menselijke gezondheid. Kom hieronder meer te weten over deze controversiële middelen en leer hoe je wiet herkent die hiermee is gekweekt.
Wat zijn groeiregulatoren?
Groeiregulatoren zijn simpelweg moleculen die, je raadt het al, de groei en ontwikkeling van planten reguleren. Verschillende van deze chemicaliën komen van nature in planten voor, waarbij ze belangrijke fysiologische processen aansturen. Het is de mens echter ook gelukt om synthetische groeiregulatoren te ontwikkelen om oogsten te verhogen en de houdbaarheid van bepaalde producten te verbeteren.
Deze chemicaliën hebben ook de interesse van commerciële wietkwekers gewekt. Ze werken goed bij andere vruchtdragende gewassen, dus waarom zou men ze in de wietwereld niet gebruiken om het formaat van toppen te bevorderen, het oogstgewicht te verhogen en uiteindelijk voor betere winstmarges te zorgen? Nou, de vraag is of ze wel zo goed zijn voor de consument.
Pesticiden en onkruidverdelgers zijn beruchte schadelijke stoffen op legale cannabismarkten, met name in Noord-Amerika. Er is ook onderzoek gedaan naar bestrijdingsmiddelenresiduen in wiet-rook, waarbij de onderzoekers de vervuiling "alarmerend hoog[1]" en bijzonder zorgwekkend noemden. Inmiddels kijken wetenschappers ook naar het fenomeen van residuen van groeiregulatoren in wiet[2].
Hoewel groeiregulatoren helpen om het toppen-formaat en de oogst te vergroten, is er steeds meer vraag naar biologische, duurzame en ambachtelijke cannabisproducten die vrij van synthetische toevoegingen en op kleine schaal gekweekt zijn. Sommige onderzoeken suggereren wel dat waterpijpen en bongs kunnen helpen om een deel van de nare stoffen eruit te filteren[3], maar veel blowers voelen zich niet goed bij de aanwezigheid van mogelijke verontreinigingen.
Maar groeiregulatoren worden toch ook bij voedselgewassen gebruikt? Dat klopt. Zo gebruiken boeren dergelijke chemicaliën om de vorm van appels te verbeteren en te voorkomen dat vruchten te vroeg van de boom vallen. Veel commercieel geteeld voedsel bevat echter ook residuen van pesticiden. Dat de agrarische sector hiermee groei en productiviteit bevordert, betekent nog niet dat groeiregulatoren veilig zijn!
Hieronder lees je meer over de risico's van groeiregulatoren. Je ontdekt wat ze precies in planten bewerkstelligen, in hoeverre ze een risico vormen en hoe je wiet herkent die ermee gekweekt is.
De rol van groeiregulatoren in planten
Groeiregulatoren zijn plantenhormonen. Vergelijkbaar met hoe dierlijke hormonen fysiologische processen helpen reguleren, stimuleren plantaardige hormonen de groei, bloei, vruchtvorming en andere plantprocessen. Bij dieren komen hormonen in de systemische circulatie terecht om via organen en lymfeklieren effecten teweeg te brengen, maar in planten hebben hormonen vaak effect op de plek waar ze worden gesynthetiseerd. Zo hebben deze chemicaliën geïsoleerde effecten, maar ze werken ook samen om diverse reacties te bewerkstelligen.
De belangrijkste groeiregulatoren die van nature in planten voorkomen zijn:
Abscisinezuur | Deze groeiregulator zorgt ervoor dat de huidmondjes (de kleine poriën op de bladeren) zich tijdens droge omstandigheden sluiten. Via deze huidmondjes vindt de uitwisseling van gassen plaats. Door ze te sluiten, kunnen planten beter water vasthouden als het schaars wordt. Abscisinezuur speelt ook een rol bij abscissie. Dit is wanneer dode bladeren en vruchten vanzelf van de takken vallen. |
Etheen | Dit plantenhormoon draagt bij aan de veroudering van bladeren en vruchten. Heb je weleens een tomaat geplukt en op de vensterbank rood laten worden? Dan mag je etheen bedanken voor het rijpingsproces! |
Gibberelline | Deze chemische stof speelt een belangrijke rol bij het kiemen. Als de kieming begint, geven enzymen gibberelline in zijn actieve vorm vrij. De stof doorbreekt vervolgens de kiemrust van het zaadje. Daarnaast reguleert de molecule de seksuele plantexpressie en speelt het bij verschillende plantensoorten een rol bij hermafroditisme. |
Auxine | Deze groeiregulator vervult verschillende cruciale functies, waaronder de ontwikkeling van wortelcellen. Het zorgt ook voor fototropie, het proces waarbij planten naar het licht toe groeien. |
Cytokinine | Deze stof bevordert de celdeling en gaat veroudering tegen. |
Abscisinezuur |
Deze groeiregulator zorgt ervoor dat de huidmondjes (de kleine poriën op de bladeren) zich tijdens droge omstandigheden sluiten. Via deze huidmondjes vindt de uitwisseling van gassen plaats. Door ze te sluiten, kunnen planten beter water vasthouden als het schaars wordt. Abscisinezuur speelt ook een rol bij abscissie. Dit is wanneer dode bladeren en vruchten vanzelf van de takken vallen. |
Etheen |
Dit plantenhormoon draagt bij aan de veroudering van bladeren en vruchten. Heb je weleens een tomaat geplukt en op de vensterbank rood laten worden? Dan mag je etheen bedanken voor het rijpingsproces! |
Gibberelline |
Deze chemische stof speelt een belangrijke rol bij het kiemen. Als de kieming begint, geven enzymen gibberelline in zijn actieve vorm vrij. De stof doorbreekt vervolgens de kiemrust van het zaadje. Daarnaast reguleert de molecule de seksuele plantexpressie en speelt het bij verschillende plantensoorten een rol bij hermafroditisme. |
Auxine |
Deze groeiregulator vervult verschillende cruciale functies, waaronder de ontwikkeling van wortelcellen. Het zorgt ook voor fototropie, het proces waarbij planten naar het licht toe groeien. |
Cytokinine |
Deze stof bevordert de celdeling en gaat veroudering tegen. |
Waarom gebruiken telers groeiregulatoren bij wiet?
Uiteindelijk gebruiken telers groeiregulatoren bij wiet om grotere en dikkere toppen te krijgen. Hoewel deze wiettoppen visueel aantrekkelijk kunnen zijn, is het gebruik van dergelijke regulatoren niet zonder nadelen.
Het gebruik van groeiregulatoren bij planten hackt in feite hun endogene hormonen. Natuurlijk voorkomende hormonen werken deels door het afbreken of activeren van DNA-transcriptie-eiwitten. Deze eiwitten activeren of onderdrukken genen die de groei bevorderen en worden door hormonen gereguleerd. Met synthetische exogene hormonen, kunnen telers dit biologische proces verstoren. De toevoeging van hormonen die zich richten op transcriptie-eiwitten, kan het aantal groeibevorderende eiwitten verhogen, en eiwitten die de groei afremmen onderdrukken.
Dit gesleutel leidt tot grotere en dikkere toppen die er op het eerste gezicht een stuk aantrekkelijker uitzien. De activatie van groeibevorderende genen zorgt er namelijk voor dat cellen meer water opnemen, waardoor ze zich uitzetten. Auxine speelt ook een rol bij het vergroten van de plantaardige celwanden.
Maar ondanks de grotere toppen zit er ook een schaduwzijde aan het spelen met plantenhormonen. In tegenstelling tot normale wiettoppen bevat wiet die met groeiregulatoren is gekweekt namelijk minder cannabinoïden en terpenen. Vandaar dat deze cannabis minder smaakvol is dan toppen die onbehandeld zijn, en ook minder psychoactieve effecten heeft.
Zijn groeiregulatoren gevaarlijk?
Er lopen momenteel diverse onderzoeken naar de potentiële gevolgen van groeiregulatoren voor de menselijke gezondheid. Hoewel de middelen in sommige landen zijn goedgekeurd voor gebruik in de landbouw, zijn ze in andere landen verboden. Zo mogen Europese boeren daminozide gebruiken als pesticide, terwijl dit in Amerika wordt beschouwd als een vermoedelijk kankerverwekkend middel en verboden is voor gebruik bij gewassen.
Dit zijn de meest voorkomende synthetische groeiregulatoren en hun potentiële gevaren:
Chloormequat-chloride | Deze molecule helpt bij het verhogen van de oogst[4] van onder andere granen, tomaten en paprika. Blootstelling aan de stof kan echter op korte termijn de longen irriteren en misselijkheid veroorzaken en bij langdurige blootstelling de lever beschadigen[5]. |
Daminozide | Deze groeiregulator is goedgekeurd voor gebruik in verschillende Europese landen en wordt gebruikt om de groei van fruitbomen te verbeteren, zoals perziken, kersen, pruimen en peren. Ondanks de effectiviteit ervan staat het in de Pesticide Properties DataBase van de University of Hertfordshire vermeld als waarschijnlijk kankerverwekkend voor de mens[6]. |
Paclobutrazol | Deze stof onderdrukt de plantengroei. Doordat het de natuurlijke groeiregulator gibberelline remt, zorgt het voor een kortere internodale afstand en meer gedrongen planten, met een eerdere vruchtzetting. Uit proefdieronderzoek is echter gebleken dat het bij dieren problemen met betrekking tot de voortplanting en ontwikkeling kan veroorzaken. |
Chloormequat-chloride |
Deze molecule helpt bij het verhogen van de oogst[4] van onder andere granen, tomaten en paprika. Blootstelling aan de stof kan echter op korte termijn de longen irriteren en misselijkheid veroorzaken en bij langdurige blootstelling de lever beschadigen[5]. |
Daminozide |
Deze groeiregulator is goedgekeurd voor gebruik in verschillende Europese landen en wordt gebruikt om de groei van fruitbomen te verbeteren, zoals perziken, kersen, pruimen en peren. Ondanks de effectiviteit ervan staat het in de Pesticide Properties DataBase van de University of Hertfordshire vermeld als waarschijnlijk kankerverwekkend voor de mens[6]. |
Paclobutrazol |
Deze stof onderdrukt de plantengroei. Doordat het de natuurlijke groeiregulator gibberelline remt, zorgt het voor een kortere internodale afstand en meer gedrongen planten, met een eerdere vruchtzetting. Uit proefdieronderzoek is echter gebleken dat het bij dieren problemen met betrekking tot de voortplanting en ontwikkeling kan veroorzaken. |
Hoe groeiregulatoren het milieu beïnvloeden
Groeiregulatoren zijn niet alleen een potentieel gevaar voor blowers. De toepassing van deze chemicaliën op industriële schaal betekent ook dat ze, net als pesticiden en andere middelen, in het milieu terechtkomen.
Slecht bodembeheer, waardoor de bovenste bodemlaag wegspoelt en erosie toeneemt, zorgt dat deze chemicaliën in grondwater, rivieren en het bredere ecosysteem terechtkomen. De precieze impact van deze vervuiling is nog onbekend, maar onderzoek laat zien dat groeiregulatoren de ontwikkeling van organen bij bepaalde vissoorten beïnvloeden[7] en toxische effecten op de voortplantingsorganen van dieren hebben[8].
Zo herken je wiet die met groeiregulatoren is gekweekt
Je kunt wiet die met groeiregulatoren is gekweekt eigenlijk overal wel vinden, maar vooral in landen waar cannabis verboden en ongereguleerd is. Maar hoe kun je deze vervuilde toppen nu precies van onbehandelde exemplaren onderscheiden? Gelukkig is er een aantal duidelijke tekenen waaraan je deze wiet herkent. Maar voordat we daarop ingaan, moet je weten dat niet alle groeiregulatoren giftig zijn. Sommige natuurlijke regulatoren, zoals zeewier en chitosan, zorgen voor toppen die er vergelijkbaar uitzien als synthetisch behandelde exemplaren, maar hebben geen toxisch effect. Ga dus altijd na of je de bron kunt vertrouwen als je wiet met de volgende eigenschappen tegenkomt:
- Compacte toppen: wiet die met groeiregulatoren is gekweekt is extreem compact. Sommige telers scheppen op over hoe compact hun toppen wel niet zijn, maar wiettoppen die met regulatoren zijn geteeld zien er onnatuurlijk dik uit. Ze liggen daarbij zwaar in de hand en zijn met je vingers wat moeilijker uit elkaar te halen. Wiet die er onnatuurlijk dik uitziet, is vaak het gevolg van onnatuurlijke hormonale manipulatie.
- Minder aroma: groeiregulatoren zorgen dan wel voor dikke en grote toppen, maar hebben een negatief effect op het terpenenprofiel. Deze wiettoppen zijn dan ook minder aromatisch dan hun natuurlijke tegenhangers. Zelfs als je ze tegen je neus houdt, merk je hooguit lichte aardse geuren op.
- Donkere verkleuring: de toppen zijn vaak ook donker, bijna bruin, van kleur. Wiet die met groeiregulatoren is gekweekt heeft bovendien minder glans vanwege het lagere aantal trichomen (de glinsterende klieren die cannabinoïden en terpenen produceren).
Groeiregulatoren: kweek zelf of shop verstandig
Er is een hoop wiet in omloop en een groot deel ervan bevat restjes van groeiregulatoren. Maar dat hoeft niet per se slecht te zijn. We raden niet aan om deze wiet te roken, vanwege het gebrek aan data over de veiligheid ervan, maar het laat je als blower wel twee keer nadenken als je cannabis wilt kopen. Het zet mensen er uiteindelijk toe aan om zelf biologisch te gaan kweken, of, indien legaal, natuurlijk geteelde toppen bij lokale producenten te kopen.
Hoe meer we leren over de potentiële gevaren omtrent de toeleveringsketen van wiet, hoe beter we goede beslissingen kunnen nemen!
- Determination of Pesticide Residues in Cannabis Smoke https://www.hindawi.com
- Pesticides in cannabis: A review of analytical and toxicological considerations http://researchonline.ljmu.ac.uk
- Determination of Pesticide Residues in Cannabis Smoke https://www.hindawi.com
- Chlormequat chloride | C5H13Cl2N - PubChem https://pubchem.ncbi.nlm.nih.gov
- Chlormequat Chloride https://nj.gov
- Daminozide http://sitem.herts.ac.uk
- Toxic Effects of Paclobutrazol on Developing Organs at Different Exposure Times in Zebrafish - PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov
- Toxicological characteristics of plant growth regulators and their impact on male reproductive health - PubMed https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov