.
Wat zijn F1 hybride wietzaadjes?
Boeren gebruiken al tientallen jaren F1-hybride genen om uniformere, resistentere en productievere groentes en vruchten te telen. Nu kun je als wietteler ook van deze techniek profiteren. F1-wiethybrides zijn superstabiel, produceren meer cannabinoïden en terpenen en leveren grotere oogsten op. Ontdek alles wat je erover moet weten.
Wat zijn F1-hybride wietzaadjes? Wat is het verschil met andere wietzaadjes? En wat maakt ze zo revolutionair in de wonderlijke wereld van cannabis? Hieronder lees je hoe ze gemaakt worden, welke voordelen ze bieden en waarom veel kwekers niet meer kiezen voor conventionele soorten als ze eenmaal F1-hybrides hebben geprobeerd!
Inhoud:
Wat zijn F1-hybride wietzaadjes?
F1-hybride zaden worden gecreëerd door twee sterk ingeteelde ouderlijnen te kruisen die na meerdere generaties van inteelt zijn verkregen. Als een gevolg hiervan zijn ze uniformer dan traditionele cannabis strains. Ook zijn ze weerbaarder tegen ongunstige omstandigheden en leveren ze grotere oogsten op. De term 'F1' staat voor 'Filial 1', en beschrijft de eerste generatie nakomelingen van twee verschillende inteeltlijnen (IBL's). Traditionele soorten kenmerken zich meestal door meerdere fenotypes, maar F1-zaden leveren uniforme, betrouwbare en stabiele planten op. De onderstaande termen leggen het concept van F1-hybrides nog beter uit.
Homozygositeit en heterozygositeit
'Homozygositeit' en 'heterozygositeit' zijn belangrijke concepten als je de genetische samenstelling van IBL's en F1-hybride zaden beter wilt begrijpen. 'Homozygositeit' verwijst naar de toestand waarin een organisme twee identieke kopieën van een bepaald gen heeft, één van elke ouder. 'Heterozygositeit' verwijst daarentegen naar de toestand waarin een organisme twee verschillende kopieën van een bepaald gen heeft, wederom één van elke ouder. IBL's worden gemaakt met zelfbestuivende planten om nakomelingen te produceren die voor veel eigenschappen zeer homozygoot zijn. F1-hybride zaden worden echter geproduceerd door twee genetisch verschillende IBL's te kruisen. Dit resulteert in nakomelingen die veel heterozygote eigenschappen bezitten.
Heterozygositeit resulteert in meer genetische diversiteit en dus meer kracht. En dat is precies de reden dat F1-hybride zaden veel in de landbouw worden gebruikt.
Een voorbeeld: een breeder kruist een groene IBL met een paarse. De F1-hybride erft twee verschillende kopieën van een gen, één voor groen (hogere expressie van chlorofyl) en één voor paars (hogere expressie van anthocyanen). Als gevolg zijn deze planten heterozygoot voor dit gen, wat betekent dat ze twee verschillende kopieën bevatten, een groene en een paarse.
Aangezien de paarse kleur recessief is, zullen alle F1-hybride planten een groene kleur vertonen. Wanneer een heterozygote plant zelfbestuivend is, zullen de resulterende planten instabiel zijn. Sommige erven namelijk twee kopieën van de groene kleur (groene planten), andere één kopie van elke kleur (groene planten) en weer andere twee kopieën van de paarse kleur (paarse planten).
Inteeltdepressie en hybride kracht (heterosis)
Op korte termijn levert inteelt zeer consistente en stabiele genen op, maar uiteindelijk resulteert het in inteeltdepressie. Dit fenomeen ontstaat door de opeenhoping van nadelige genen, die de vitaliteit, prestaties en weerstand van planten kunnen verminderen.
Maar door planten van twee verschillende IBL's te kruisen, kun je inteeltdepressie omkeren. De nakomelingen vertonen dan hybride kracht (of heterosis). Dit fenomeen ontstaat door twee verschillende gen-kopieën van de ouderlijnen te combineren, en resulteert in het maskeren van nadelige genen en het versterken van gewenste kenmerken. Hybride kracht maakt de planten groter, sterker en resistenter.
Hoe worden F1-hybride zaden gemaakt?
Het veredelen van F1-hybrides begint met het definiëren van een ideotype, dat wil zeggen het bepalen van de kwaliteiten die men in de nieuwe plant wil verkrijgen. Het veredelingsprogramma omvat drie hoofdfases: selectie van de ouders, ontwikkeling van IBL's en het testen van F1-hybrides.
Het eerste draait om het vinden van de genetica met de gewenste eigenschappen; je kunt uitsluitend kenmerken bij de nakomelingen optimaliseren die de ouders al bezitten. Van hieruit besteden breeders het grootste deel van het proces aan het selecteren en vastleggen van de gewenste eigenschappen bij de IBL ouderlijnen en vervolgens de F1-hybrides.
Niet alle IBL's leveren echter goede combinaties op. Het is dus nodig om meerdere kruisingen te maken om de beste combinatie, en daarmee de beste F1-hybride, te vinden.
Een voorbeeld: een breeder zet een veredelingsprogramma op om een plant te verkrijgen met een hoog THC-gehalte en veel toppen. De breeder zal dan soorten verzamelen met een goede potentie qua THC-gehalte en oogst. Wanneer het programma van start gaat, zal de breeder variaties tussen de planten waarnemen; sommige zullen een hoger THC-gehalte hebben dan andere.
Vervolgens kiest de breeder selectief die planten met een hoger THC-gehalte om zaden voor de volgende generatie te verkrijgen. Dit wordt gedurende vele generaties uitgevoerd totdat een uniforme en stabiele IBL met veel THC is verkregen. Tegelijkertijd wordt hetzelfde proces met andere planten uitgevoerd om een IBL te verkrijgen die grote oogsten oplevert.
Natuurlijk houden breeders ook rekening met andere kenmerken. Denk aan de terpenen, plantstructuur of weerstand tegen bepaalde ziektes en plagen. Dit is dan ook een versimpeld voorbeeld. Wanneer de breeder uiteindelijk een aantal IBL's heeft ontwikkeld met de gewilde eigenschappen, worden deze met elkaar gekruist in de hoop een F1-hybride te vinden die veel THC produceert en grote oogsten oplevert.
Waar liggen de grenzen van F1-hybride veredeling?
F1-hybrides zijn de meest geavanceerde planten waar kwekers mee kunnen werken. Er gaat niets boven hun sterkte, productiviteit en uniformiteit. F1-hybride veredeling is een beproefde manier om specifieke eigenschappen te verbeteren, waaronder ziekteresistentie, cannabinoïden- en terpenengehaltes, bloeiperiodes, de trichoom-dichtheid en andere agronomische eigenschappen. Toch hebben ook F1-hybrides zo hun beperkingen.
Breeders kunnen bijvoorbeeld geen F1-hybrides ontwikkelen met eigenschappen die biologisch onmogelijk zijn. Denk aan bizarre kleuren die momenteel niet bij wiet voorkomen. Ook absurd hoge concentraties THC en terpenen zijn onmogelijk, omdat planten ze simpelweg niet kunnen biosynthetiseren.
Breeders kunnen ook het vermogen van wietplanten vergroten om zich aan verschillende omgevingen aan te passen, maar de planten kunnen niet gedijen in omstandigheden die buiten hun 'natuurlijke bereik' vallen, zoals extreme temperaturen of een zeer hoge luchtvochtigheid.
F1-hybride zaden versus traditionele soorten
Als je wiet kweekt en je wietzaadjes bij een zadenbank koopt, heb je vast weleens van de term ‘hybride’ gehoord. Je bent in dat geval misschien ook wel soorten tegengekomen met termen als 'F1', 'F2' en 'F3' in de naam of omschrijving. Deze strains zijn technisch gezien ook hybrides, maar ze verschillen behoorlijk van de daadwerkelijke F1-hybrides van Royal Queen Seeds. Het grote verschil zit hem in het feit dat deze planten afkomstig zijn van instabiele ouders en niet van een kruising tussen twee inteeltlijnen. En dat maakt ze cannabis strains.
F1-hybride wietzaadjes garanderen superieure prestaties, ongeëvenaarde uniformiteit en stabiele eigenschappen. Elk zaadje dat je zaait, zal zich ontwikkelen tot een fenotype met dezelfde grootte, structuur, groei en fytochemicaliën. Dit aangezien F1-hybrides wel vier tot vijf jaar lang door bekwame en ervaren wetenschappers worden ontwikkeld. Bovendien profiteren F1-hybride zaden van hybride kracht, waardoor ze uitgroeien tot sterkere planten; ze komen namelijk voort uit inteeltlijnen met een hoge mate van homozygositeit.
Traditionele soorten vertonen daarentegen meer variatie en zijn soms onvoorspelbaar. Het klopt dat planten met dezelfde ouders dezelfde genetische achtergrond hebben, maar elk fenotype is uniek en kan verschillende kenmerken vertonen. Dit komt doordat het veredelingsproces meestal maar een jaar duurt, wat aanzienlijk kort is. Daarnaast vertonen traditionele soorten niet hetzelfde niveau van hybride kracht als F1-hybrides. Dit kan resulteren in minder robuuste planten die gevoeliger zijn voor stressfactoren.
Bekijk hieronder de belangrijkste verschillen tussen F1-hybride wietzaadjes en traditionele soorten:
Voordelen van F1-hybrides voor kwekers
Professionele tuinders, boeren en hobbykwekers gebruiken al tientallen jaren F1-hybride planten. De volgende keer dat je in de supermarkt bent, moet je eens opletten hoe uniform alle tomaten, wortels, watermeloenen en pompoenen eruitzien. De reden hiervoor is dat het allemaal F1-hybrides zijn. Waarom? Nou, het is voor kwekers financieel gezien logisch om de meest uniforme, resistente en productieve planten te kweken.
Voordat er F1-hybrides waren, moesten telers genoegen nemen met instabiele en onproductieve variëteiten, of genetisch stabiele heirlooms die voor hen geen waardevolle eigenschappen hadden.
✅ De voordelen van F1-hybrides
Als je thuis wiet kweekt, kun je ook eindelijk van F1-hybride zaden profiteren. Voor de meeste kwekers is de keuze voor F1-hybride genetica om vele redenen een logische.
Een van de belangrijkste voordelen is dat F1-hybride zaden uniforme planten opleveren met stabiele eigenschappen. Als gevolg van heterosis groeien F1-hybrides daarbij veel sneller. Sommige oogst je zestig dagen na het kiemen al!
Bovendien hebben F1-hybrides een hogere weerstand tegen ongunstige omgevingsomstandigheden. Ook stress kunnen ze beter behappen, wat het kweken veel gemakkelijker maakt. Bovendien groeien F1-hybride zaden uit tot planten met meer cannabinoïden en een hogere opbrengst dan traditionele soorten.
❎ De nadelen van F1-hybrides
F1-hybride zaden genieten de voorkeur op de markt, maar nadelen zijn er ook. Veel thuiskwekers zaaien en kweken nog altijd graag traditionele soorten, omdat deze meer variatie bieden en hen in staat stellen te feno-jagen om de beste fenotypes van een bepaalde soort te behouden.
De zaden van F1-hybrides kun je bovendien niet bewaren. Ze ontwikkelen zich simpelweg niet rastypisch en de F2-generatie zal meer genetische variabiliteit vertonen.
F1-hybride wietzaadjes: de ultieme uitvinding
Boeren en tuinders gebruiken al vele jaren F1-hybride genen om betere oogsten te produceren. De introductie van deze genen in de wietwereld biedt kwekers een compleet nieuw aanbod om uit te kiezen.
Probeer F1-hybrides zelf maar eens en ontdek hoe ze zich tot traditionele soorten verhouden. Het resultaat zal je verrassen!