Twee nieuwe cannabinoïden ontdekt: THCP en CBDP

Aan het begin van 2020 maakte een team van Italiaanse wetenschappers de ontdekking van twee nieuwe cannabinoïden bekend. Dit was een opsteker voor onderzoek naar de actieve stofjes van cannabis.

In een poging om het cannabinoïde-profiel te bepalen van de “autarkische” medicinale soort die het Militair Farmaceutisch Chemisch Instituut van Florence produceert, is een nieuwe cannabinoïde ontdekt met een net iets andere chemische structuur dan THC. Vervolgens heeft men ook een cannabinoïde vergelijkbaar met CBD gevonden. Gezien de medicinale relevantie van deze stofjes, kan dit wetenschappelijke resultaat van grote betekenis zijn.

WAT ZIJN THCP EN CBDP?

In de cannabisplant zijn bijna 150 fytocannabinoïden geïdentificeerd. De meeste daarvan zijn echter nog niet geïsoleerd. Pas recent zijn wetenschappers gaan begrijpen hoe de plant medicinaal en psychoactief effect heeft.

Dit nieuwe onderzoek wijst erop dat cannabistoppen mogelijk kleine hoeveelheden bevatten van eerder onbekende cannabinoïden. Deze nieuwkomers hebben de namen THCP en CBDP^[1] (tetrahydrocannabiphorol en cannabidiphorol) gekregen.

Deze stofjes vertonen veel overeenkomsten met de bekende THC en CBD. Vandaar dat ze mogelijk ook een rol spelen bij de combinatie van cannabinoïden, terpenen en flavonoïden, die zorgt voor het entourage effect van een specifieke cannabissoort.

THCP: DE “LANGERE” THC

THCP heeft dezelfde chemische structuur als Δ⁹-THC, maar is voorzien van een zevenzijdige alkyl-zijketen. Deze keten zorgt voor een sterkere binding met CB1-receptoren bij zoogdieren. Uit farmacologische proeven met dieren blijkt zelfs dat THCP mogelijk 30 maal sterker is qua bindingsaffiniteit. Mogelijk dat dit een significant krachtiger psychoactief en medicinaal effect oplevert.

Bij een laboratoriumtest bleek THCP daarbij hypomotiliteit, pijnstilling, catalepsie en een verlaagde rectale temperatuur op te wekken. Dit suggereert dat het op ratten een vergelijkbaar effect heeft als THC.

Wat dit voor mensen betekent, is echter nog niet bekend. Het is namelijk onduidelijk in hoeverre cannabisvariëteiten verschillende hoeveelheden THCP bevatten.

CBDP: DE “MYSTERIEUZE” CBD

Net zoals THCP heeft het recent ontdekte CBDP een langere “staart” dan zijn tegenhanger. Met het oog op de zwakke bindingsaffiniteit van CBD voor CB-receptoren, lijkt die langere staart deze affiniteit echter niet te verhogen.

Om die reden hebben onderzoekers nog geen biologische testen uitgevoerd met CBDP. Toekomstig onderzoek moet dus uitwijzen of de langere zijketen ervan de bindingsaffiniteit voor andere receptoren kan verbeteren of een significante rol speelt bij het entourage effect. Momenteel heeft het daarom geen zin te speculeren over de vraag of CBDP therapeutisch waardevol is.

MEDISCHE IMPLICATIES

Onderzoek wijst uit dat de lengte van zijketens cruciaal is voor de bindingsaffiniteit tussen cannabinoïden en het endocannabinoïdesysteem. Zodoende is het logisch aan te nemen dat cannabinoïden als THCP therapeutisch waardevol kunnen zijn. Wellicht zelfs meer dan andere, populairdere cannabinoïden.

THCP en CBDP zijn met name interessant, omdat ze de eerste cannabinoïden zijn met “staarten” die langer zijn dan vijf schakels. In de toekomst leidt dit mogelijk tot bijvoorbeeld soorten met hoge gehaltes THCP of concentraten die rijk zijn aan THCP. Verder onderzoek onthult misschien ook of THCP en CBDP een rol spelen bij subjectieve reacties op cannabis.

De resultaten van het laatste onderzoek benadrukken maar weer hoe belangrijk uitgebreide chemische profilering van medicinale cannabisvariëteiten is, in combinatie met onderzoek naar de farmacologische activiteit van kleine cannabinoïden.

EEN STAP VERDER IN ONDERZOEK NAAR CANNABINOÏDEN

De ontdekking van THCP en CBDP vond plaats na de ontdekking van twee andere cannabinoïden; Δ9-THCB (Δ9-tetrahydrocannabutol) en CBDB (cannabidibutol). Elk heeft een zijketen van vier koolstofatomen (butyl) in plaats van vijf, zoals bij hun tegenhangers THC en CBD.

Net als THCP lijkt THCB eenzelfde, maar niet identieke activiteit te vertonen als de grotere cannabinoïde THC door te functioneren als partiële cannabinoïdereceptoragonist. In een eerste proef met een acuut ontstekingspijnmodel blijkt THCB gunstige effecten te hebben. Momenteel kunnen dezelfde analysemethoden niet toegepast worden op CBDB, aangezien de moleculaire doelwitten niet volledig bekend zijn.

Deze resultaten moedigen wetenschappers aan in hun zoektocht naar andere “langstaartige” cannabinoïden. Dit met als doel om het volledige cannabinoïde-profiel van een cultivar te karakteriseren.

De afgelopen jaren hebben genetisch onderzoek en selectieve veredeling hogere concentraties kleine cannabinoïden mogelijk gemaakt. Het blijft afwachten wat verdere studies onthullen over deze net ontdekte cannabinoïden, maar ondertussen kunnen we zeker fantaseren over toekomstige productassortimenten.