Tasmanië Start Met Medicinaal Cannabis Programma

1 september was een belangrijke dag voor zieke Tasmaniërs. Het eiland, gelegen net onder de zuidelijke kust van Australië, lanceerde zijn medicinale cannabisprogramma.

Het programma, genaamd de "Controlled Access Scheme" of "CAS", dekt de kosten van medicatie. De nationale overheid heeft A$3.75 miljoen toegewezen om het programma te financieren. Patiënten gaan uiteindelijk ongeveer A$40 per maand betalen.

De eerste prioriteit is epilepsiepatiënten. Tasmanië heeft echter geen enkele beperkingen opgelegd aan wie er medicinale cannabis kan gebruiken. Naar verwachting breidt het programma zich snel uit. Patiënten met chronische pijn en kanker worden waarschijnlijk ook snel toegelaten.

Het Tasmaanse Ministerie van Volksgezondheid heeft al informatie vrijgegeven over hoe deel te nemen.

Ondanks dat, zijn voorstanders bezorgd over hoe het systeem wordt geïmplementeerd. Patiënten moeten zich eerst aanmelden. Ze dienen ook ondersteuning van hun arts te krijgen. De overheid heeft aangegeven dat goedkeuringen per individueel geval geschieden.

In Australië ligt de focus nog vooral op een experimentele aanpak. Dat betekent dat er geen formeel programma is. Het betekent ook dat patiënten de pineut kunnen zijn en er nog geen stikt proces is bewerkstelligd.

Dit is in andere landen na legalisatie precies de grootste frustratie. Degenen die het medicijn het meest nodig hebben, kunnen het niet krijgen.

Dat gezegd hebbende, lijkt het er wel op dat patiënten een vrij brede variatie aan cannabisproducten krijgen om uit te kiezen. Patiënten hebben nu ook toegang tot monddruppels, capsules, zalfvormen en mondsprays.

Er is echter duidelijk gemaakt dat gerookte cannabis niet als medicatie telt. Voorlopig tenminste.

EEN AUSTRALISCHE MONDIALE AANVOERLIJN?

Strategisch gezien, start het Tasmaanse overheidsprogramma tijdens een interessante periode. Sinds afgelopen herfst is er gewerkt aan het federale cannabisprogramma in Australië. Het Tasmaanse overheidsprogramma wordt echter ook om een andere reden als belangrijk gezien. Het zou weleens medicinale cannabis voor de volledige Australische federale markt kunnen gaan aanleveren.

Waarom?

Tasmanië is een eiland gelegen op slechts 240 kilometer ten zuiden van de Australische landmassa. Het wordt gescheiden door de Straat Bass. Deze zeestraat is relatief ondiep en gemakkelijk over te steken per boot.

Het land heeft ook een klimaat dat ideaal is voor het kweken van cannabis. Sterker nog, het land levert ongeveer 40% van de wereldwijde legale opiumgewassen. Tasmanian Alkaloids heeft zelfs bekend gemaakt dat het van de overheid toestemming heeft gekregen om in de cannabismarkt te stappen. Het bedrijf heeft eerder dit jaar een strategisch partnerschap gesloten met AusCann. Een ander bedrijf lijkt ook toetreding te doen – Tasmanian Botanics. Daarnaast hebben 25 andere bedrijven een aanvraag gedaan voor het recht om cannabis te verbouwen of verwerken. De overheid heeft gezegd dat verdere goedkeuringen worden gegeven als dit nodig blijkt.

Kwekers werken al onder strikte vertrouwelijkheid en veiligheidsmaatregelen. Zelfs de kweeklocaties moeten een goed bewaard geheim blijven.

DE CANNABIS EX- EN IMPORT IS ONDERDEEL VAN DE DISCUSSIE

Als Tasmanië daadwerkelijk de hoofdleverancier van de Australische medicinale cannabismarkt wordt, gebeuren er een aantal dingen.

Allereerst creëert het een bottleneck in de aanvoer voor Australië. Dat is duidelijk onderdeel van het overheidsplan momenteel. Indien alle of zelfs de meeste cannabis via een eiland naar het continent komt, is dit een mogelijkheid de aanvoer te controleren. Dat betekent ook dat producenten op het vaste land al benadeeld zijn door hun locatie.

Politiek gezien zou dit tot een nationale botsing kunnen leiden. Andere producenten willen een kans krijgen om in deze business te stappen.

HOE ZIT HET MET RECREATIEF GEBRUIK?

Cannabis is niet hetzelfde als heroïne. Te beginnen met het feit dat het niet verslavend is en dat een fatale overdoses onmogelijk is. Toch zet Australië waarschijnlijk de komende jaren nog niet de stap naar recreatieve wiet. De beperkingen op het kweken kunnen echter mogelijk de politieke discussie in het voordeel van recreatief gebruik laten vallen. Zoals ook op veel andere plaatsen gebeurt.

Voor de korte termijn heeft dit besluit eveneens een andere uitwerking. Het houdt in dat medicinale cannabis in Australië aanmerkelijk duurder wordt. “Geïmporteerde” of van ver gehaalde cannabis, is net zoals elk ander gewas. Het is goedkoper wanneer het relatief lokaal gekweekt en geconsumeerd wordt.

Een veilige cannabisplantage op het eiland zou goed kunnen zijn voor de Tasmaanse economie. Maar voor de rest? Logistieke nachtmerries lijken de toon aan te geven.

Daarbij komt dat cannabis een kostbaar gewas is. En de internationale drugskartels zijn geen verleden tijd. Piraten net zo min. Zeker op open zee. Er is geen reden om aan te nemen dat zulk verkeer onschendbaar is voor criminele activiteiten of aandacht.

En dan heb je natuurlijk nog dit. Cannabis “export” is uitermate controversieel. Israël heeft kort geleden besloten te beginnen met het exporteren van medicinale cannabis. Canadese bedrijven zijn, met deze nieuwe uitzondering, de enige organisaties die succesvol de VN restricties betreffende de drug weten te omzeilen.

Tasmanië is uiteraard bekend met de beperkingen op het gebied van drugshandel. Kunnen Tasmaanse bedrijven in deze markt stappen om mondiaal patiënten te voorzien?

Vooral volgend jaar wordt er een wereldwijd tekort aan medicinale cannabis verwacht. Kan Tasmaanse medicinale wiet de oplossing bieden? Dat lijkt ook onderdeel te zijn van het overheidsplan. Maar wat staat lokale patiënten te wachten als dit gebeurt?

HET POPULAIRE EXPORTPRODUCT VAN DE 21E EEUW

Deze “binnenlandse” koerswijziging plaatst Australië rechtstreeks in een nieuwe vorm van mondiale handel. En dat baart lokale activisten zorgen.

Als de aandacht ligt bij het leveren aan een buitenlandse markt, lijden dan zowel Tasmaanse als Australische patiënten hieronder?

Dat is een hele goede vraag.

Hoe landen hun medicinale programma’s doorvoeren de komende jaren, is interessant om te volgen.

Met deze nieuwe ontwikkeling biedt Australië duidelijk niet alleen een medisch onderzoeksprogramma aan chronisch zieke Australiërs. Het geeft ook aanzet voor het land om mee te doen met een mondiale drugsmarkt die zich pas net aan het ontplooien is.